دنیس کرولی مدیر عامل فوراسکوئر تمام سال گذشته را در تلاش بوده است تا دنیا را متقاعد کند که فوراسکوئر دیگر آن کابرد قبل را ندارد. شکوفایی این شرکت به سال ۲۰۰۹ برمی گردد؛ با اپلیکیشنی که به مردم اجازه میداد در مکانهای مختلف ”چک این” (check in) کنند. همین چشم انداز باعث شد که میلیونها کاربر به سمت آن کشیده شوند، صدها میلیون دلار سرمایه جمع شود، و حجم عظیمی از اطلاعات که توسط کاربرانی که در دنیا چک این میکردند، تولید شود.
مشکل از سال ۲۰۱۴ شروع شد. این داستان دیگر برای فوراسکوئر جواب نمیداد. در واقع همین موضوع سبب شده بود که این شرکت رو به عقب حرکت کند.
کرولی میگوید: داستان این نبود که فقط یک دکمهی چک این فوق العاده درست کنیم. یک روز از خواب بیدار شدیم و گفتیم «میخواهیم بهترین دکمهی چک این را در سراسر دنیا درست کنیم.» نه! اصلا چنین چیزی نبود. در سال ۲۰۰۹ اعلام موقعیت مکانی امری ضروری بود، چراکه در آن زمان هم موبایلها قدرت لازم برای مشخص کردن مکان جغرافیایی کاربران را نداشتند و هم فوراسکوئر آنقدر اطلاعات نداشت که به کاربر نشان بدهد در نزدیکیهای او چه مکانهایی وجود دارد. اما در سال ۲۰۱۴ تکنولوژی و اطلاعات به مرحلهی خوبی رسیدهاند.
با تمام این چک اینها فوراسکوئر هنوز هم در تلاش بود که وارد جریان اصلی شود و شاهد رشد کاربرانش باشد. این شرکت نمونهی دیگری از به اشتراک گذاشتن موقعیتها ایجاد کرد که هیچ وقت به محبوبیت آنچنانی دست نیافت.
پس کرولی تصمیم گرفت کاری جدی در این باره انجام دهد. «چه میشود اگر دیگر به چکاین کردن کاربران احتیاجی نباشد؟» یا :چرا نسخهای از فوراسکوئر نباشد که به محض باز کردن آن به شما التماس نکند حتما چکاین کنید؟» اینها سوالهایی بود که او مطرح کرد. در شش ماه گذشته کل تیم در تلاش بود که این پسرفت فوراسکوئر را جبران کند و این اپلیکیشن را نجات دهد. به همین منظور تصمیم بر آن شده که این برنامه به دو اپلیکیشن مجزا تقسیم شود.
این شرکت اپلیکیشن جدید خود را به اسم Swarm معرفی کرد که قرار است در کنار فوراسکوئر به فعالیت بپردازد. سوآرم قرار است به کاربران کمک کند تا دوستانی که در نزدیکیشان هستند را پیدا کنند و چکاین کنند تا موقعیت خود را به اشتراک بگذارند. فوراسکوئر جدید نیز فقط به منظورت کشف و شهود مکانها و کسب اطلاعات از آنها به کار میرود.
ایدهی اولیه
کرولی و گروه او مدتهاست که در حال ایجاد تغییرات در فوراسکوئر هستند. اما این تغییرات جزئی برای آنها کارساز نبود. در سال ۲۰۱۳ تصمیم بر آن شد که فوراسکوئر به دو برنامه مجزا تقسیم شود.
البته این تصمیم به یک باره و بدون هیچ دلیل و مستندی گرفته نشد، بلکه بر اساس اطلاعاتی بود که این شرکت از طرز استفادهی کاربران از این اپلیکیشن جمع آوری کرده بود ـ یا حتی کاربرانی که از این برنامه استفاه نکرده بودند. Noah Weiss نایب رئیس این شرکت گفت: تنها ۵ درصد از کاربران فوراسکوئر این برنامه را برای پیدا کردن دوستانشان و پیدا کردن یک رستوران باز می کردند. پس چرا این برنامه را جدا نکنیم؟ چون در واقع باقی کاربران با قسمتهای دیگر این برنامه کار میکنند.
مسئولان این شرکت اعتقاد دارند این برنامه دو هدف کاملا متفاوت را در پیش دارد که یکی بودن مسیرشان باعث کند شدن پیشرفتشان میشود؛ چیزی شبیه به ماموریت غیر ممکن. پس با جدا کردن این مسیر و مجزا کردن این برنامه میتوانند تا حدی به ایدههایی که در ذهن دارند، برسند.
جداسازی بزرگ
فوراسکوئر کار بزرگی در زمینهی غیرمتمرکز کردن تمام ویژگیهای یک برنامه کرده است. در واقع این بستهی پر از ویژگی و امکانات را به دو بستهی مجزا تبدیل کرده است. این جداسازی جدید شاید از استراتژیهای جداسازی فیسبوک و گوگل و توییتر بیشتر منطقی به نظر برسد.
استین بک، معاون امور محصولات این شرکت میگوید: قرار نیست کاربر با باز کردن این اپلیکیشن با تجربهای پیچیده و سخت مواجه شود. شما اپلیکیشنی را باز میکنید که بتوانید عمل خاصی را به وسیلهی آن انجام دهید، نه اینکه با تجربهای پیچیده رو به رو شوید.
بیژن ثابت، از نخستین سرمایه گذاران این مجموعه و عضو فعلی هیئت مدیره در این باره میگوید: تصور کنید یوتیوب را باز کنید و اولین چیزی که از شما بخواهد این است که ویدئو درست کنید. مطمئنا با این کار بسیاری از کاربران این سایت ریزش میکند. مثل این است که شما حتما لازم نیست که توییت کنید تا از توییتر لذت ببرید؛ لازم نیس که حتما چکاین کنید تا از فوراسکوئر استفادهی لازم را ببرید.
در طول ماهها تست و آزمایش، این شرکت به این نتیجه رسید که با جدا کردن این اپلیکیشن به دو برنامهی مجزا در واقع این برنامه را مفیدتر و مسمر ثمرتر خواهد کرد. کرولی میگوید: با ساده کردن این اپلیکیشن و امکاناتی که در نسخههای iOS و اندروید استفاده شده، کاربران زیادی را جذب میکنیم و آنها خیلی راحتر میتوانند نیازهای خود را برطرف کنند و دقیقا میدانند باید از کدام اپلیکیشن استفاده کنند.
لطفا چکاین کنید
سیستم چکاین کردن هم متفاوت شده است. بعد از این ۵ سالی که از شروع به کار فوراسکوئر می گذرد حدود ۶ میلیارد چکاین جمع آوری شده است. این خود شامل حجم عظیمی از اطلاعات و مکانهای مختلف است. هر کدام از این مکانها شبیه به نقاطی شدهاند که به محض ورود به آنجا شما به فوراسکوئر میگویید من در اینجا هستم! موقعیت یاب فوراسکوئر “Pilgrim” از جیپیاس شما و شبکهی وایفای میتواند به راحتی این کار را انجام دهد.
فوراسکوئر این کار را خیلی دقیق انجام میدهد و حتی میتواند حدس بزند شما قرار است کجا توقف کنید. اگر شما گوشی خود را در طول شش ماه به ۴ رستوران چینی ببرید، این برنامه تشخیص میدهد غذای چینی از علایق شماست و در این باره به شما پیشنهاداتی میدهد.
کرولی میگوید چون سیستم چکاین کردن هوشمند شده است در صورت وصل بودن وایفای فوراسکوئر به صورت خودکار موقعیت شما را تشخصی میدهد، این برنامه بر اساس مکانهایی که میروید میتواند علایق شما را حدس بزند.
چیزی که مسئولان فوراسکوئر میخواهند برنامهای است که وقتی در جایی هستید به شما پیشنهاد دهد بهترین مکان نزدیک به آنجا کجاست. قرار است کاربران راجع به این مکانها نظر بدهند و بگویند بهترین ویژگی این مکان از نگاه آنان چیست.
ما فکر میکنیم فوراسکوئر برنامهای است که امکانات زیادی را ممکن میسازد. قرار است وقتی وارد رستورانی میشوید به شما بگوید چه سفارش بدهید. وقتی وارد منطقهای میشوید به شما بگوید کدام مکانها را دیدن کنید. وارد شهری شدید که در آنجا کاملا غریبهاید، این برنامه به شما میگوید دو نفر از دوستان شما اینجا هستند، به آنها سری بزنید. اینها همه امکاناتی هستند که بر روی آنها کار میکنیم و به زودی زود کاربران به همهی آنها دسترسی خواهند داشت.
این اپلیکیشن را در وبسایت رسمی آن مشاهده و دریافت کنید!
مطلبی که ترجمه کردم در سایت پارسیش منتشر شده.