گلیفوزیت یک حشره کش شیمایی است که به لطف مونسانتو نه تنها در امریکا بلکه در اروپا، استرالیا و کشورهای دیگر مصرف زیادی دارد. پس از آنکه مضرات آن فاش شد، رسانه‌ها توجه زیادی به آن داشتند. بیشتر این کشورها سعی دارند گلیفوزیت را در طبقه دیگر قرار دهند، مخصوصا اینکه آثار آن در خون، ادرار و شیر مادران هم دیده می‌شود.
MIT scientist آن را خطرناک‌ترین ماده شیمیایی در محیط زیستمان تلقی می‌کند. گلیفوزیت را اولین بار مونسانتو استفاده کرد و به نوعی به اسم خود ثبت کرد، اما حالا دیگر شرکت‌های بزرگ زیست فناوری نیز از آن استفاده می‌کنند. استفاده این شرکت‌های بزرگ زیست فناوری می‌تواند باعث شود که این ماده شیمیایی خطرناک بیشتر از قبل در بین مردم پخش شود.
مشکل اصلی گلیفوزیت: این ماده بر روی مسیر ﺷـﯿﮑﯿﻤﯿﺖ گیاهان و باکتری‌های مفید روده انسان اثر منفی دارد.
گلیفوزیت چگونه گیاهان و شما را می‌کشد
گلیفوزیت از جمله کشنده‌هایی است که داخل گیاهان نفوذ می‌کند و مانع رسیدن مواد مغذی طبیعی به آن‌ها می‌شود و باعث می‌شود آن‌ها از گرسنگی بمیرند.
گلیفوزیت‌ها باعث از بین رفتن مواد مغذی ضروری در گیاهان و حیوانات می‌شود. این ماده شیمیایی بیشتر در فرآیند تولید آمینو اسید و پروتئین‌ها دخالت دارد و باعث می‌شود گیاه نتواند سالم بماند.
تاثیر این ماده شیمایی در انسان‌ها بیشتر بر روی باکتری‌های روده است. گلیفوزیت باکتری مفید معده را از بین می‌برد و باعث می‌شود ایمنی بدن ما ضعیف شود
گلیفوزیت از گلیسین تقلید می‌کند
از دیگر جنبه‌های بد گلیفوزیت این است که ساختارش شبیه به یکی از آمینواسیدها به نام گلیسن است و بدن انسان می‌تواند گلیفوزیت را به عنوان گلیسین قبول کند. گلیفوزیت می‌تواند وارد رگ‌های خونی مغز شود و بر روی ساز و کار شیمیایی مغز تاثیر منفی بگذارد.
همچنین این ماده خطرناک می‌تواند وارد ساختار DNA و RNA شود و در طول نسل‌ها تاثیر خود را نشان دهد.
پس از دیگر مشکلات گلیفوزیت، شباهت ساختاری و رفتاری آن با گلیسین است.
گلیفوزیت همچنین بر روی تولید خون هم تاثیر می‌‌گذارد. Heme در ساختار همگلوبین وجود دارد و گلیفوزیت با تاثیرات منفی بر روی این ماده، باعث کاهش رسیدن اکسیژن به بدن می‌شود. در واقع بدن به اشتباه کربن دی اکسید را به جای اکسیژن جذب می‌کند و باعث مسمویت می‌شود.
ارتباط گلیفوزیت و اوتیسم
به نظر می‌آید گلیفوزیت با اوتیسم در ارتباط است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد از هر ۶۸ کودک امریکایی ۱ نفر و از ۴۳ پسر ۱ نفر مبتلا به اوتیسم است.
تاثیرات گلیفوزیت بر روی هموگلوبین و اکسیژن رسانی به مغز، می‌تواند به اوتیسم بیانجامد. اگر فرزند اوتیسمی دارید، توصیه می‌شود حتما برای گلیفوزیت آزمایش شود.
دیگر آثار بد گلیفوزیت
گلیفوزیت عوارض دیگری هم دارد. مطالعات نشان می‌دهد حتی مقدار کمی از گلیفوزیت در طولانی مدت می‌تواند باعث آسیب و از کار افتادن ارگان‌های بدن شود، در کار هورمون‌ها اختلال ایجاد می‌کند و می‌تواند منجربه سرطان شود.
مونسانتو از اثرات مرگبار گلیفوزیت آگاه است
در سال ۲۰۱۵ دکتر آنتونی سامسل و دکتر استفانی سنف ۱۵ هزار سند تحقیقاتی مونسانتو را مطالعه کردند و به این نتیجه رسیدند که ادعای این شرکت مبنی بر بی‌خطر بودن این ماده شیمایی کاملا غلط و بی‌اساس است. مونسانتو از اثرات مخرب گلیفوزیت مطلع بود، اما آن‌ها را کاملا نادیده می‌گرفت و پنهان می‌کرد.
بر طبق گفته‌‌های این دکترها، مونسانتو در آزمایش‌های خود از حیواناتی استفاده می‌کرد که قبلا مریض بودند و سرطان داشتند. آن‌ها از عوارض گلیفوزیت باخبر بودند ولی آن‌ها را پنهان می‌کردند تا سودشان دچار اختلال نشود.
نتیجه: مشکلات گلیفوزیت خارج از کنترل شده است
همانند مشکلات و عوارضی که محصولات دستکاری شده ژنتیکی دارند، گلیفوزیت‌ها هم مشکلات جدی را برای طبیعت و انسان درست می‌کند که می‌توانیم بگوییم خارج از کنترل شده‌اند. اورگانیزم‌های طبیعی و اورگانیک را جایگزین نوع مصنوعی و شیمیایی آن کرده‌اند.
آیا هدف نهایی محصولات دستکاری شده ژنتیکی و گلیفوزیت‌ها، تغییر در DNAماست؟
باید این موضوع را جدی بگیریم، قبل از آنکه بخواهد آسیب‌های بزرگ‌تری را به محیط زیست ما وارد کند.
مطلبی که ترجمه کردم در سلامت نیوز منتشر شده.
