بسیاری معتقدند استارتاپهایی که خارج از درهی سیلیکون شروع به فعالیت میکنند با شکست مواجه میشوند. حتی خیلی از سازندگان و بنیان گذاران این دغدغه را دارند که آیا ممکن است کاربران اپلیکیشن آنها را به دلیل اینکه ساخت کشورهای جنوب شرق آسیا هست، دانلود نکنند؟
حالا ببینیم این طرز فکر درست یا خیر.
در سال ۲۰۱۴ موقعیت مکانی هیچ معنا و مفهومی ندارد
ساختن یک محصول و شرکت کار دشواری است. چیزهای زیادی وجود دارند که بنیان گذاران بخواهند به آنها فکر کنند و نگران آنها باشند، اما حتی شاید یک روز هم زمان برای آن نداشته باشند. اگر بخواهید موقعیت جغرافیایی خود را نیز به آن اضافه کنید باید کم کم خود را برای شکست آماده کنید. اما مهمترین مساله این است که باید بتوانید خودتان را قانع کنید که محصول شما اینقدر خوب هست که کاربران بخواهند آن را دانلود کنند، در این صورت سرمایه گذار هم برای محصول شما اهمیت قائل خواهد شد و برای پیشرفت و بهبودی آن بودجهی لازم را در اختیار شما خواهد گذاشت.
واقعیت خیلی ساده است: موقعیت جغرافیایی در سال ۲۰۱۴ هیچ ارزشی ندارد. گواه این موضوع را میتوان اینگونه بیان کرد که امریکا از سال ۲۰۱۲ مرکز دنیای آنلاین نبوده است.
بیش از ۸۷ درصد از کاربرانی که از ۱۰ سایت پربازدید مثل گوگل، فیس بوک، یاهو و … استفاده کردهاند، بیرون از امریکا بودهاند.
اما این موضوع فقط محدود به مخاطبان نمیشود. در زمینهی سرمایه گذاری نیز شاهد این تغییر و تحول بودهایم. بر اساس مطالعات انجام شده و تحقیقاتی که Ernst & Young انجام داده است نتیجه برآن شده که دو سوم سرمایه گذاری های انجام شده از جانب شرکتها در حوزهی استارتاپهای تکنولوژی در منطقهی جنوب شرقی آسیا بوده است.
موفقیتهای بیرون از درهی سیلیکون
بیایید آمار و ارقام را کنار بگذاریم و نگاهی به لیست برندهای جهانی شناخته شدهی خارج از درهی سیلیکون بیاندازیم.
اسکایپ، اسپاتیفای، سانود کلاود؛ همهی اینها از اروپا به دنیا معرفی شدهاند. اپلیکیشنهای پیام رسان مثل وی چت، لاین، کاکائو و وایبر، شرکتهای سازندهی بازی مثل گلی، دنا، شرکتهای وبی مثل راکت اینترنت، علی بابا، تنسنت، بایدو و نِوِر، همهی اینها شرکتهای موفقی هستند که خارج از درهی سیلیکون واقع شدهاند.
شاید خیلیها بگویند سرمایه و موفقیت اروپا، چین، ژاپن و کره را نمیتوان با دیگر مناطق مخصوصا کشورهای جنوب شرقی آسیا مقایسه کرد. اما همین کشورهای جنوب شرقی استارتاپهایی را راه اندازی کردهاند که آوازه و کاربرد آنها به خارج از منطقه نیز رسیده است.
استارتاپ تجارت الکترونیک Carousell از سنگاپور کم کم به دیگر کشورها نیز وارد شده است. Grabtaxi نیز با موفقیت خود به دومین نمونهی استارتاپ موفق این منطقه تبدیل شده است.
اگر در حوزهی استارتاپ شما یک غول جهانی وجود دارد دلیل بر آن نمیشود که نتوانید استارتاپ خود را راه اندازی کنید. همیشه در حوزههای محلی تقاضای زیادی وجود دارد.
برای مثال آمازون در منطقهی جنوب شرقی آسیا خیلی نفوذ نکرده است. برای همین شرکتهای تجارت الکترونیک مثل Luxola توانستند قد علم کنند، این در حالی است که شرکت هندی Flipkart خیلی قبل از اینکه آمازون به آن منطقه بیاید، وجود داشته است.
شرکتی مثل Grabtaxi که در سنگاپور، بانکوک و مانیل به پیشرفت زیادی دست یافته است، قطعا فقط در این مناطق نخواهند ماند و شهرها و کشورهای دیگر را نیز تحت تاثیر قرار میدهند.
پول ندارید؟
یکی دیگر از ایرادهای وارد شده از جانب بنیان گذاران این است که بیشتر سرمایه گذاریهای انجام شده در منطقهی سنگاپور بوده است.
این شهر همیشه یک قطب اقتصادی بوده و نظر بیشتر سرمایه گذاران را به خود جلب کرده است. اما اوضاع تغییر کرده است. برای مثال شرکت ژاپنی IMJ با شرکای خود توافق کرده است که بر روی استارتاپی در فیلیپین سرمایه گذاری کند.
اما مسالهای که در مقابل این موضوع وجود دارد این است که حامی مالی مناسبی وجود ندارد.
درست است که حامیان و سرمایه گذاران کمتری نسبت به امریکا در جنوب شرق آسیا وجود دارد، اما بازهم افرادی هستند که بخواهند این حمایت را انجام دهند. برای مثال Khailee Ng فردی مالزیایی است که ۵۰۰ استارتاپ را با بودجهی ۱۰ میلیون دلاری در جنوب شرقی آسیا پیش میبرد. Ng بیشتر اوقات به بیشتر کشورهای آسیایی سفر میکند و به دنبال شرکتهایی میگردد تا به آنها کمک مالی کند. او میگوید در ماه شاید فقط ۵ روز در خانهاش در مالزی به سر ببرد.
موقعیت جغرافیایی شما نه باعث شکست شما میشود نه موفقیت
درهی سیلیکون از پیوندهایی تشکلیل شده که این پیوندها همان بنیان گذارانی هستند که قرار است شرکتشان را در آنجا بنا کنند و سرمایهی خود را بیشتر کنند. حدود ۳۰ سال از ساخت درهی سیلیکون مدرن میگذرد. چرا باید یک بنیان گذار اهل جنوب شرق آسیا بخواهد مسیر طولانی به درهی سیلیکون را طی کند در حالی که میتواند پول زیادی را در همان اندونزی، ژاپن و سنگاپور دربیاورد؟ اما اگر قاطعانه فکر میکنید که حتما باید به درهی سیلیکون بروید تا بتوانید به موفقیت دست یابید تمامی این صحبتها بی مورد است. در سال ۲۰۱۴ اصلا مهم نیست که کجای این کرهی خاکی زندگی میکنید. اگر شرکت اینترنتی میسازید دیگر موقعیت شما در موفقیت یا شسکت شما تاثیر نخواهد نداشت.
McClure میگوید: جادوی درهی سیلیکون این است که این باور که یک سری به موفقیت میرسند را به اشتراک بگذارد. پس به حمل این مشعل ادامه دهید.
جملهی وی را به خاطر داشته باشید. به این جایی برسید که به خودتان و منطقهای که در آن زندگی میکنید باور داشته باشید. سپس بسازید. سریعا شروع به ساختن کنید چرا که هیچ زمانی بهتر از حالا نیست.
مطلبی که ترجمه کردم در سایت پارسیش منتشر شده.