دسته: نوشته‌های خودم

چقدر از نوشته‌های پایگاه استقبال شد. من تجربه زندگی در پایگاه را نداشتم. دقیقا سه سال شد که پایگاه وحدتی هستم و اگر بخواهم بگویم چجوری گذشت، باید بگویم خوب است. خوب بود. نمی‌دانم تا چند وقت خوب است. اینجا همه ده سال، پانزده سال،…

خیلی دوست دارم بنویسم، اما حوصله نوشتن ندارم. برای همین اصلا یادم نبود در مورد کتاب هم‌نوایی بنویسم. حداقل یکی بگوید: بابا! این‌ها دستاورد توست. چرا بی‌تفاوتی پس؟ دومین کتابی که با ترجمه من چاپ شد، هم‌نوایی بود (اولی را که یادتان هست؟)؛ عجب کتاب…

گرمای بالای ۵۰ درجه خوزستان به شبکه‌ های اجتماعی هم رسیده گویا چند وقتی هست که با تغییرات و سیاسیت‌های عجیب ایلان ماسک، یهو عده زیادی از کاربرای ایرانی توییتر شروع کردند به غرغر کردن که توییتر مُرد و اینجا دیگه جای موندن نیست، پاشیم…

فصل گرما تقریباً از اوایل خرداد شروع شد. از آن روز ما روزی دو بار باغچه را آب می‌دهیم، یک نوبت صبح و یک نوبت عصر. اگر صبح‌ها آب ندهیم، عصر گل و گیاهانم پژمرده می‌شوند. برای درخت‌ها هم آبیاری قطره‌ای گذاشتیم و از آن…

چه شد که آمدیم دزفول؟ آذر ماه ۱۴۰۰ ما بارو بندیلمان را عقب یک خاور ریختیم و آمدیم دزفول، نه از سر خوشی، نه برای تنوع، نه به خاطر هیجان. آنقدرها هم هیجان‌طلب نیستم که از حاشیه امنم خارج شوم. همسرم، میلاد، هم نیست؛ اصلاً…

اولین کتابی که ترجمه کردم بازمانده بود. چقدر هم کتاب عجیبی بود! به یاد دارم که وقتی می‌خواستم کتاب دومم را شروع کنم، از ناشر خواستم کتابی سبک‌تر و به قولی «نرمال‌تر» به من بدهد. از عجیب بودن این کتاب همین بس که شماره صفحات…